Back to Holland

Begin oktober was mijn vriend jarig en omdat ik hem al een tijdje niet had gezien, besloot ik zijn verjaardagsweekend naar huis te komen. De heenreis ging goed, alleen heb ik nauwelijks kunnen slapen. Mijn bus zou vertrekken om 4 uur 's nachts en dus besloot ik om gewoon niet te gaan slapen en een paar drankjes te drinken met vrienden. Om half 3 ging ik op huis aan, pakte mijn trolley, sleepte die achter mij aan op de fiets naar het busstation en daar ging ik dan. Twee uur van tevoren arriveerde ik op het vliegveld, waar niks open was en niks te doen was. Vreselijk! Uiteindelijk ben je alsnog 6 uur bezig met de busreis en al het wachten, dus de volgende keer neem ik op de heenweg denk ik liever de bus - wat 10 uur duurt, maar dan zit je tenminste. In ieder geval, samen met mijn vriend ben ik naar een concert van Caribou geweest (leuke muziek, waarschijnlijk komt 'Odessa' je wel bekend voor van Fifa) dat echt heel leuk was. Ook ben ik gezellig uiteten gegaan met mijn vriendinnen en heb ik familie bezocht. Het voelde zo raar om terug te gaan, bijna alsof ik op vakantie ging. Toch is het nu weer fijn om terug in Oxford te zijn, omdat je hier nu ook je leven aan het opbouwen bent. In november ga ik weer terug naar het koude kikkerlandje voor een optreden van Najib Amhali. Kan nu al niet wachten :)

Haha, uitzwaai comité!