Vorige vrijdag was mijn vrije dag en dat betekent: niks doen! Althans, dat plan heb ik altijd na een drukke werkweek. Een collega wees mij erop dat het afgelopen weekend Oxford Open Doors is. Je kunt dan voor drie dagen lang binnenkijken bij gebouwen en universiteiten, wat normaal dus niet kan. Vrijdagochtend keek ik stiekem even wat er allemaal te doen was en ik vond er een gebouw tussen dat best mooi leek. Vroeger was het een woonhuis en nu zat er een architectenbureau in. Omdat ik altijd wel nieuwsgierig ben naar de binnenkant van oude huizen en het niet zo heel ver weg was, was de keuze snel gemaakt: geen luie dag.
De heenweg was verschrikkelijk. Hier in Engeland heb je (bijna) geen fietspaden en moet je dus naast de auto's fietsen (of over dit ieniemieniepaadje op de foto links). Uiteindelijk kwam ik bij een snelweg waar ik over moest steken volgens mijn GPS, maar ik had geen flauw idee waar. Ik stond eigenlijk al OP de snelweg totdat -
thank God - een andere fietser mij riep en zei dat ik daar dus niet moest zijn. Hij wees me toen de goede weg en uiteindelijk was ik helemaal heel aangekomen. Weer een avontuur erbij.
Het gebouw was verder van de buitenkant mooier dan van de binnenkant. Ze hadden binnen alles wit geverfd. Er was alleen nog een stukje oude vloer en hier en daar een schoorsteen die in originele staat was. Wel jammer, maar toch indrukwekkend om door zo'n kantoor te lopen. Na een uur was de tour afgelopen en hoorde ik mensen het over een '
beautiful view' hebben. Op hun aanraden ben ik daar toen nog heen gefietst en ik ben blij dat ik dat heb gedaan! Het was geen
beautiful maar een
absolutely stunning uitzicht. Oxford in miniatuur met heel veel groen eromheen is echt prachtig om te zien.
Zo jammer die iPhone kwaliteit :-(
In het kasteel dat ik bezocht zit nu een universiteit, wat ook weer heel mooi was. Alles mooi mooi mooi! We kregen een rondleiding door de grote hal, de eetzaal en de bibliotheek. Ook liepen we de tuin nog even door en vroeg een oude man mij onderweg of ik een studente in architectuur was, haha. Ik was bij beide tours de jongste en haalde de gemiddelde leeftijd heel erg omlaag! Wel ontzettend leuk om eens meegemaakt te hebben.
Hier vroeg ik een oude dame nog of ze een kiekje van mij en het mooie gebouw achter mij wilde maken. Ik weet niet of ze me goed gehoord had, maar er is dus bijna niks van het gebouw te zien haha.
Deze varkentjes lagen dus gewoon in de wei! Oke, was het maar waar. Als ik deze varkentjes echt tegen was gekomen, had ik ze allemaal mee naar huis genomen. Helaas was het maar een foto aan de wand haha. Zo lief! En een mooie afsluiter!